Wsiąść do pociągu: USA

Rodzaj gry: FAMILIJNA

Liczba graczy: 2 - 5

Czas gry: 45 minut wg producenta (czasami nieznacznie dłużej)

Pudełko i wydanie

Już pisałam, że gry wydane przez Days of Wonder to klasa sama w sobie i tak też jest w tym przypadku. Gra jest kolorowa, ma plastikowe wagoniki, dobrej jakości karty (choć małe, dużo mniejsze niż w wersji Europa!) i porządną wypraskę na wszystkie elementy.

Istnieje też wydanie specjalne, stworzone na 10. rocznicę tej gry. W Polsce jeszcze dostępne (choć drogie i trzeba mocno poszukać).

Dla ciekawych - link do zdjęć.

http://www.daysofwonder.com/tickettoride/en/anniversary/#picture1

Rozgrywka

Niewiele jest pewnie osób, które przynajmniej o "Wsiąść do pociągu" nie słyszało. Zapewne bardziej popularna w Polsce jest wersja Europa, ale że to USA zapoczątkowało całą serię, to od niego zacznę moje recenzje.

Plansza to duża mapa Stanów Zjednoczonych z zaznaczonymi wybranymi miastami. I tu od razu plus za walory edukacyjne - można się nauczyć gdzie co się znajduje. Każdy z graczy dostaje komplet wagoników (45 sztuk) w wybranym kolorze, 4 karty wagonów oraz trzy bilety z trasami. Naszym zadaniem jest zdobycie jak największej liczby punktów, a te możemy otrzymać za:

- wybudowanie trasy widocznej na bilecie - tyle punktów ile jest na nim napisane

- budowanie połączeń między miastami - od 1 punktu za połączenie 1-wagonikowe do 15 punktów za odcinek, który liczy sześć wagonów.

- posiadanie najdłużej nieprzerwanej trasy na koniec gry - 10 punktów

Jak to działa?

W grze mamy 110 kart wagonów w ośmiu kolorach oraz 14 lokomotyw, które służą jako "dzikie karty", czyli mogą zastępować dowolny kolor.

W swojej turze możemy:

- dociągnąć na rękę kartę wagonika (bez limitu kart na ręce)

- utworzyć połączenie

- dobrać nowe bilety

Dla przykładu - trasa pomiędzy Salt Lake City a Denver wymaga trzech kart w kolorze żółtym lub czerwonym. Aby utworzyć takie połączenie należy odrzucić z ręki trzy karty czerwone lub trzy żółte. Pozwala nam to na położenie trzech plastikowych wagonów na planszy - ten kawałek już jest nasz :-)

Jeśli połączenie na planszy jest szare, to możemy użyć kart w dowolnym kolorze (ale jednym! i musi się tylko zgadzać liczba

I to tyle skomplikowania. Należy pamiętać o biletach na ręce, bo jeżeli nie utworzymy tras łączących wskazane na nich miasta, to na koniec gry otrzymamy za karę punkty ujemne.

Bilety nas początku gry otrzymujemy trzy, z czego zostawić musimy sobie co najmniej dwa. W trakcie rozgrywki możemy dobierać nowe - zawsze dociągamy trzy sztuki i zostawiamy przynajmniej jeden. Realizacja tras z biletów to najlepszy sposób na zdobywanie punktów i prosta droga do wygranej.

"Wsiąść do pociągu" może być grą rodzinną, w której każdy buduje swoje trasy i nie ogląda się na innych, może mieć też wymiar bardziej taktyczno-złośliwy. Możemy blokować przeciwników widząc jaką trasę starają się utworzyć. Ma to swoje plusy - utrudniamy przeciwnikowi życie, jak i minusy - pozbywamy się plastikowych wagoników, a ich liczba jest ograniczona.

Gdy któremuś z graczy zostaną maksymalnie dwa wagony to zagrywamy jeszcze jedną rundę i następuje zakończenie gry i podliczanie punktów.

Przedstawione powyżej zasady dotyczą praktycznie wszystkich tytułów z serii, przy czym każdy kolejny zawiera drobne modyfikacje urozmaicające rozgrywkę.

Skalowalność

Bardzo dobrze się skaluje, również dzięki temu, że przy 2-3 graczach nie możemy korzystać z tras podwójnych. Dlatego polecam ją w każdym gronie graczy. Oczywiście liczba osób przekłada się na czas gry, ale i tak w godzinie nawet przy pięciu graczach powinniśmy się zamknąć.

Losowość

Spora i mająca wpływ na wygraną. Jeśli komuś podpasują karty tras to może zdobyć wiele punktów niewiele budując. Nie przeszkadza to jednak w zabawie, bo jest to tytuł z założenia lekki i rodzinny, a nie poważna strategia kolejowa.

Dla kogo ta gra?

Dla rodzin, dla osób, którym nie przeszkadza losowość. Fantastyczna dla początkujących planszówkowiczów (idealna na pierwszą "poważną" planszówkę w ogóle). Gra doczekała się mnóstwa nagród, wielu dodatków i MILIONÓW sprzedanych egzemplarzy (licząc wszystkie warianty). Jest to prawdopodobnie najbardziej przychodowy tytuł na świecie (nie licząc gier klasycznych, np. szachów).

"Wsiąść do pociągu: USA" jest najprostszą pod względem zasad grą z serii.

Moim zdaniem (4/5)

99% osób które znam tak zwane "pociągi" zna i uwielbia. Za ich wykonanie, prostotę i tematykę. To taki żelazny tytuł, który właściwie sprawdza się zawsze.

Ja sama bardzo lubię w nie pograć, a zwłaszcza poznawać kolejne dodatki, bo każdy z nich to nie tylko nowa mapa, ale i lekkie modyfikacje zasad. To naprawdę bardzo wciągająca gra, która zapewni Wam wiele godzin świetnej zabawy.

ZALETY:

- proste zasady

- bardzo ładne wydanie

- duża regrywalność dzięki dodatkom (tym bezpośrednio do USA, jak i tym z mapami innych terytoriów)

- walor edukacyjny - poznajemy mapę USA

WADY:

- duża losowość

- niektórych budowanie w kółko tych samych połączeń nuży

W Polsce bardziej popularna jest wersja "Wsiąść do pociągu: Europa". Którą wybrać?

Po pierwsze obie są do siebie ogromnie podobne pod kątem zasad. Europa jest odrobinę trudniejsza (ale naprawdę nieznacznie, nie wpływa to na odbiorców docelowych). Jest też nam bliższa z racji położenia geograficznego. Jeśli nie chcemy kolekcjonować wszystkich gier z tej serii, to polecam Europę, jest ciekawsza.

Nie mam własnego egzemplarza stąd zdjęcia promocyjne. Ale jak tylko będę miała okazję zrobić własne to podmienię.